Wojna Pięciu Królów staje się osobistą sprawą braci Baratheonów, Stannisa i Renly`ego, z których każdy rości sobie prawo do Żelaznego Tronu. Standardowa doktryna wojenna Baratheonów zakłada użycie jak najgrubszych pancerzy, również dla jednostek, które powinny zachowywać szybkość na polu bitwy. Ale „powolny” znaczy też „twardy do zgryzienia” – nawet harcownicy Baratheonów dzięki swoim zbrojom potrafią dotrzymywać pola znacznie cięższym jednostkom. Blisko centrum wydarzeń starają się pozostawać zarówno Lady ShyraErrol, jak i Ser AlesterFlorent – każde pracują dla obu stron w zależności od tego, z której aktualnie wieje wiatr. Czas, w którym Baratheonowie maszerują na wojnę to czas odważnych żądań i jeszcze odważniejszych działań.

Po drugiej stronie Wąskiego Morza, Daenerys Targaryen stoi na czele swojego khalasaru jako Khaleesi Wielkiego Morza Traw. Jej wpływy i umiejętności uczyniły ją jedną z najpotężniejszych kobiet na świecie. Żadna inna armia nie może się poszczycić większą ilością jednostek świetnie wyszkolonej kawalerii, rozwijającej dodatkowo skrzydła na polu bitwy dzięki inspirującemu przywództwu Khala Drogo. Ser Jorah Mormont, wygnany z Westeros lord również zaoferował swoje ostrze sprawie, o którą walczy Daenerys. A Ilyrio Mopatis potrafi przechylać szale na wadze zmagań zarówno dosypując nieco złota, jak i za pomocą subtelnych gróźb… zrobić głupi dowódca.

Choć nazwanie Dothraków bezmyślna horda wyjących barbarzyńców byłoby dla nich krzywdzące, dla niewprawionego obserwatora ich metody ataku mogą właśnie tak wyglądać. Dothracki khalasar liczy zazwyczaj tysiące jeźdźców, z których nawet najsłabsi spędzili większość swojego zżycia w siodle. Choć są tylko lekko opancerzeni, umiejętności jeździeckie Dothraków sprawiają, ze dosięgniecie ich ostrzem jest niezwykle trudne – nawet w walce wręcz na bliski dystans.

Weterani to absolutna elita, jeśli chodzi o legendarne umiejętności jeździeckie Dothraków. Biegli zarówno w posługiwaniu się ostrzem, jak i łukiem, Weterani zmiękczają najpierw swoje ofiary strzałami z dystansu. Dopiero potem ruszają do brutalnej szarzy, siekąc na lewo i prawo swoimi ostrymi jak brzytwy arakhami. Dothracka sztukę jazdy konnej Weterani doprowadzają do perfekcji – jeźdźcy i wierzchowce, jakby zespoleni ze sobą, potrafią poruszać się z doskonała precyzja w środku nawet najbardziej zaciekłej bitwy.

Choć poszczególne gałęzie Rodu Baratheon są ze sobą skłócone, wszystkie wciąż korzystają z tej samej doktryny wojennej i systemu szkolenia, które służyły ich zjednoczonemu domowi na długo przed Wojną Pięciu Królów. Gwardziści Baratheonów noszą pełne zbroje płytowe, ciężkie tarcze i charakterystyczne dla rodu Krain Burzy młoty bojowe. Wytrzymali i nieugięci, sprawdzają się dobrze jako środek wojsk lub ich straż przednia. Należy jednak pamiętać, że słabą stroną Gwardzistów Baratheonów jest ich niska mobilność.

Strażnicy Baratheonów oficjalnie uważani są za piechotę średnią. Noszą oni jednak znacznie cięższe pancerze, niż można by oczekiwać po jednostce, której używa się do inicjowania (lub rozbijania) manewrów oskrzydlających. Utrata szybkości jest tu oczywistością, ale inne jednostki tej klasy ani nie potrafią tak dobrze bronić pozycji jak Strażnicy Baratheonów, ani nie przeprowadzają tak miażdżących ataków. W niewprawnych dłoniach młot bojowy jest nieporęczną
bronią, ale Strażnicy potrafią dobrze wymierzonymi ciosami ciężkich obuchów rozbijać nawet zbroje płytowe.

Podstawowym zadaniem Budowniczych jest utrzymanie Muru i innych fortyfikacji w dobrym stanie technicznym, wytwarzają oni także broń i zbroje dla wszystkich wojsk Nocnej Straży. Dlatego też na polu bitwy nigdy nie znajdziemy ich na pierwszej linii.

Niezdyscyplinowani i obdarci, Poborowi Nocnej Straży to nierzadko zupełne dno społeczeństw Westeros. Mimo że Straż stara się zapewniać świeżym rekrutom choć trochę ćwiczeń, niekiedy sytuacja na Murze wymaga, aby każdy dostępny człowiek chwycił za jakieś ostrze i brał się za robotę.

Ciężko opancerzeni i uzbrojeni, Kawalerzyści Rodu Tullych słyną z błyskawicznych, miażdżących szarż, roznoszących w pył szeregi nawet umocnionego wroga. Samo tylko zagrożenie zbliżającą się szarżą zmusza wrogich dowódców do nerwowych reakcji – Kawalerzyści Tullych potrafią zmieniać sytuację na polu bitwy nawet nie wchodząc w warcie z jednostkami nieprzyjaciela!

Mimo że nie noszą pancerzy i są uzbrojeni często w kiepską, improwizowaną broń, Bracia Ubodzy to armia, której nie zlekceważy żaden rozsądny dowódca. Ich niezliczone szeregi oraz niezachwiana ufność w Siedmiu to oręż, który pozwala im dotrzymać pola w sytuacji, gdzie ludzie słabszego ducha załamaliby się i uciekli.

Nigdy nie tracąc swojego ekstrawaganckiego stylu, kawaleria Krwawych Komediantów rusza do bitwy na Zebroniach. Te niezwykłe bestie pochodzą z Essos, gdzie udało się wyhodować krzyżówkę koni z pasiastymi stworzeniami.

Nie dajcie się zwieść ich ekstrawaganckiemu wyglądowi – Krwawi Komedianci to mordercza banda najemników. Słyną ze skrajnego okrucieństwa, uznawanego za przesadzone i zbyteczne nawet przez ich kolegów po fachu. Pozostają lojalni tylko wobec złota, ale jeśli jesteś w stanie zapłacić ich cenę, stawią się na polu walki i wypełnią każdą powierzoną im misję.