Podczas gdy niektórzy żołnierze Rodu Bolton wolą stawać z wrogiem twarzą w twarz, zadając im straszliwe rany i ciesząc się rozgrywającą się wokół rzezią, nie da się ukryć, że armia bez wsparcia z dystansu jest łatwym celem. Celem Łuczników z Dreadfort jest zadanie maksymalnych strat i wywołanie przerażenia wśród wrogów, nawet jeśli walczy on sojuszniczymi oddziałami.

Ród Lannister zrobi wszystko co w jego mocy (a szczególnie w mocy jego głębokiej sakiewki) by utrzymać się na Żelaznym Tronie. Skarbce zostały otwarte zaś werbownicy ściągają najlepszych z najlepszych aby przewodzili rodowym wojskom. Ci weterani służą swoim wieloletnim doświadczeniem, latami treningów i zwykłą przebiegłością rzadko spotykanymi wśród typowych żołdaków. Dzięki ich obecności zwykły oddział może zamienić się w elitarną jednostkę siejącą postrach na polu bitwy.

Podczas swojego zwycięskiego pochodu przez Essos Daenerys Targaryen oswobodziła dziesiątki tysięcy niewolników. Choć wcale nie potrzebowała kolejnych zastępów do swojej armii, teraz jej szeregi zasilają legiony Wyzwoleńców, uzbrojonych w najprostsze ostrza, kilofy, kosy czy choćby zwykłe pałki. Tym nieprzebranym ludzkim masom brakuje  jednak wyszkolenia i dyscypliny. Choć są liczni, nie powinno się na ich szeregach budować głównej linii obrony.

Myśliwi, tropiciele i leśniczy z surowej Północy często służą swoim lordom w rozmaitych formacjach wojskowych – kiedy Wilkor rusza na wojnę, zabiera ze sobą więcej wyszkolonych łuczników niż pozostali. Choć mało skuteczni na bliskich zasięgach i łatwi do wycięcia w pień w walce wręcz lub kawaleryjskiej szarży, z oddali łucznicy Rodu Stark są w stanie unicestwić każdego przeciwnika.

Dla niektórych oddziałów prędkość to decydujący element walki. Niespodziewany, wyprzedzający atak potrafi zdezorientować przeciwnika i nadać ton całemu starciu. Zwinni i niewidoczni – Zwiadowcy Tropiciele specjalizują się w błyskawicznych rajdach na linie przeciwnika.

Mogą być szlachetnie urodzeni, mogli również wywalczyć sobie szlachectwo mimo plebejskiego pochodzenia. Niezależnie od tego, wszyscy Synowie Wojownika wywodzą się ze stanu rycerskiego i swoje umiejętności oraz doświadczenie oddali na usługi Siedmiu.

Ziemie Westeros zbyt dobrze znają czas miecza i topora. Zbyt dużo krwi zostało na nich przelane w ostatnich latach. W takich właśnie niespokojnych czasach są ludzie którzy nie chcą podporządkować się jednemu władcy. Zamiast tego starają się osiągnąć własne cele, marzenia – czy po prostu chcą zarobić. I nawet tacy bohaterowie, o często wątpliwej motywacji, mogą efektywnie wpływać na pole bitwy.

Zestaw 10 chorągwi używanych w celu oznaczania aktywacji jednostek. Każda chorągiew umieszczona na podstawce piechoty, idealnie pasuje w otwór na tacce.

Choć niektóre wielkie rody walczące w Wojnie Pięciu Królów stawiają  na grube i ciężkie zbroje, Ród Martell preferuje mobilność i wzajemne wspieranie się jednostek na polu walki. Włócznicy Martellów na pustynnych szatach noszą tylko lekkie pancerze, aby nie przegrzewać się w ich niegościnnym, rodzimym klimacie i jednocześnie zachować szybkość i sprawność. Ich sztandarowa broń, włócznie, pozwalają im zatrzymywać szarże wrogiej kawalerii. Dzięki ruchliwości i znakomitemu wyszkoleniu stanowią zawsze trzon oddziałów bojowych Martellów.

Choć szeregi słynnej Książęcej Straży Słonecznej Włóczni nie są liczne, powszechnie jest ona uważana a jedną z najlepiej wyszkolonych formacji w całym Westeros. Wojownicy ci potrafią sprawnie dostosowywać swój styl walki zarówno do manewrów zaczepnych, jak i obronnych. Choć noszą cięższe zbroje, niż większość wojsk Rodu Martell, ich znakomite przygotowanie kondycyjne pozwala im dotrzymywać kroku lżejszym jednostkom. W siłach Martellów nie ma innych oddziałów, które lepiej by się sprawdziły jako twardy rdzeń formacji.

Weterani to absolutna elita, jeśli chodzi o legendarne umiejętności jeździeckie Dothraków. Biegli zarówno w posługiwaniu się ostrzem, jak i łukiem, Weterani zmiękczają najpierw swoje ofiary strzałami z dystansu. Dopiero potem ruszają do brutalnej szarzy, siekąc na lewo i prawo swoimi ostrymi jak brzytwy arakhami. Dothracka sztukę jazdy konnej Weterani doprowadzają do perfekcji – jeźdźcy i wierzchowce, jakby zespoleni ze sobą, potrafią poruszać się z doskonała precyzja w środku nawet najbardziej zaciekłej bitwy.

Wysogród jest kolebką władzy i potęgi Rodu Tyrell, sojuszników Rodu Baratheon w ich staraniach o odzyskanie Żelaznego Tronu. Na polu bitwy znakomicie wyszkoleni w posługiwaniu się bronią drzewcową Pikinierzy Tyrellów potrafią utworzyć prawdziwą, ruchomą ścianę śmierci. Choć są dość lekko opancerzeni, ich wytrwałość w walce jest niezrównana – wrogowie mogą uznać ich za pokonanych dopiero wtedy, gdy wytną ich co do jednego.

Stanowiący trzon sił Nocnej Straży, Zaprzysiężeni Bracia stawiają czoła Dzikim oraz innym północnym zagrożeniom ze stoickim spokojem, który zawdzięczają długiemu treningowi oraz solidnemu uzbrojeniu. Dzięki własnym kuźniom i kowalom Straży, przeciętny Brat dysponuje lepszym wyposażeniem, niż szeregowi piechurzy w armiach większości Wielkich Rodów (oczywiście oprócz Rodu Lannisterów). Możesz  być pewny, że Zaprzysiężeni Bracia utrzymają szyki niezależnie od sytuacji na polu bitwy.

Kamienne Wrony to całkiem zwyczajne plemię górskich łupieżców i rozbójników – jeśli tylko pominiemy ich niecodzienną lojalność wobec Tyriona Lannistera. Choć są wierni bardziej trzosowi Tyriona, niż jego osobie, nieraz dowiedli, że dotrzymują danego słowa nawet w sytuacjach, gdzie zdrada byłaby bardziej lukratywną opcją. Co prawda lekkie uzbrojenie dyskwalifikuje ich w roli jednostek uderzeniowych, ale dobrze sprawdzają się jako zwiadowcy i oddziały oskrzydlające.

Potężny zamek na Casterly Rock to nie tylko symbol dominacji Rodu Lannister – to także niezdobyta forteca strzegąca Lannisportu. Jego strażnicy, Gwardia Honorowa Casterly Rock, są uosobieniem niezłomnej potęgi Lannisterów. Zakuci w najlepsze zbroje płytowe, jakie tylko można kupić za złoto, są szkoleni do szybkiej i stanowczej odpowiedzi na wszelkiego rodzaju lokalne zagrożenia. Na polu walki nie zwykli się cofać – zamiast tego czekają, aż przeciwnik odsłoni się i ukaże swoje słabości, po czym bezlitośnie je wykorzystują.

Ciężko opancerzeni żołnierze Rodu Ironmaker często służą jako twardy środek wojsk Żelaznych Ludzi, zwłaszcza w tych starciach, w których zwartość szeregów
jest szczególnie w cenie. Z ciężkimi zbrojami łuskowymi nakładanymi na grube kaftany z parzonej skóry, Młotodzierżcy są w stanie znieść więcej ataków, niż jakiekolwiek inne formacje z Żelaznych Wysp. Należy jednak pamiętać, że określenie „ciężka piechota” jest w ich przypadku nieco na wyrost – są po prostu odpowiednikiem średniej piechoty innych rodów, przynajmniej do momentu, gdy następuje podział łupów!