Piromanci z Cechu Alchemików władają najstraszniejszą i najbardziej druzgocącą bronią Rodu Lannister: Dzikim Ogniem. Znany również jako „substancja”, Dziki Ogień ma formę płynu o charakterystycznym, zielonym blasku oraz nadzwyczajnej mocy niszczącej.

Wędrowni Rycerze nieustannie przemierzają świat w poszukiwaniu pracy. Broń, zbroja i koń – to cały ich dobytek. Podczas pokoju ta uboga szlachta na ogół spotyka się z pogardą i lekceważeniem. Jednak w Wojnie Pięciu Królów nie ma takiej strony, która nie korzystałaby z ich usług, zwłaszcza, że są nieźle wyszkoleni i sami zapewniają sobie wyposażenie. Niestety ich ostrza i pancerze rzadko kiedy mogą równać się jakością z orężem prawdziwego rycerstwa.

Szkolenie Kuszników jest znacznie mniej wymagające, niż ich bardziej archaicznie uzbrojonych odpowiedników. Jednakże kusza jako broń jest kosztowna w produkcji i trudna w utrzymaniu, szczególnie w warunkach pola bitwy. Nawet słabo wyszkoleni Kusznicy mogą celnie strzelać i przebijać grube pancerze, w dodatku w obliczu grożącej im szarży wrogiej kawalerii. Ale oczywiście każdy trzeźwo myślący dowódca Lannisterów będzie trzymał ich od walki wręcz tak daleko, jak to tylko możliwe!

Osobista straż ser Gerolda Dayne’a nie ma formalnej nazwy, jest po prostu znana jako Świta Ciemnej Gwiazdy. Ich ubiór i uzbrojenie odpowiadają tym jakich używa ich Pan. Tak samoi idą w jego ślady zarówno pod względem sposobu bycia, jak i stylu walki.

Ród Baratheon jest domem podzielonym. Jednak nawet dzierżąc tylko część jego siły, król Renly jest w stanie wystawić armię która nie może równać się z jakąkolwiek inną w Westeros. Rycerze Róży to najlepsi wojownicy których pod komendę króla przekazał ród Tyrell. Ich zbroja może wydawać się po prostu ceremonialna, ale jest wykonana z najmocniejszej stali, a żołnierze ją noszący równie wytrzymali i oddani sprawie osadzenia swojego Króla na Żelaznym Tronie.

Ziemie Westeros zbyt dobrze znają czas miecza i topora. Zbyt dużo krwi zostało na nich przelane w ostatnich latach. W takich właśnie niespokojnych czasach są ludzie którzy nie chcą podporządkować się jednemu władcy. Zamiast tego starają się osiągnąć własne cele, marzenia – czy po prostu chcą zarobić. I nawet tacy bohaterowie, o często wątpliwej motywacji, mogą efektywnie wpływać na pole bitwy.

Zestaw 10 chorągwi używanych w celu oznaczania aktywacji jednostek. Każda chorągiew umieszczona na podstawce piechoty, idealnie pasuje w otwór na tacce.

Brutalni, dzicy, bezlitośni i zaciekli, Ludzie Góry sprowadzają sztukę wojenną na nieznane dotąd niziny. Nie okazują litości, ani jej nie oczekują. Ci, co uciekają, kończą pod toporem. Ci, co się poddają, są przebijani mieczem. Ludzie Góry najlepiej sprawdzają się w atakach na jednostki już nadwyrężone okrążeniem przez wojska regularne i ostatecznym łamaniu ich woli walki. Należy szczególnie uważać, aby zbytnio nie popuścić smyczy tym bezwzględnym bestiom!

Mimo że nie noszą pancerzy i są uzbrojeni często w kiepską, improwizowaną broń, Bracia Ubodzy to armia, której nie zlekceważy żaden rozsądny dowódca. Ich niezliczone szeregi oraz niezachwiana ufność w Siedmiu to oręż, który pozwala im dotrzymać pola w sytuacji, gdzie ludzie słabszego ducha załamaliby się i uciekli.

Ród Karstarków z Karhold to jeden z najwierniejszych stronników Rodu Stark. Gdy wilkor  potrzebuje wsparcia, oddziały lojalistów są szybko formowane i wysyłane do boju. Zazwyczaj uzbrojeni są w kiścienie i tarcze, ale ich najgroźniejszym orężem jest niezachwiana wiara w sprawę, za którą walczą. Rany, które innych zwaliłyby z nóg, nie robią na nich żadnego wrażenia. Niezależnie od sytuacji nie uciekają z pola walki, jeśli tylko mają przewagę liczebną nad przeciwnikiem.

Na północ od Muru konie wciąż stanowią dość rzadki widok, przez co przejazd Straży Przedniej Harmy Psiego Łba to dla Wolnych Ludzi inspirujące przeżycie. W porównaniu do swoich południowych odpowiedników, ci jeźdźcy są bardzo lekko opancerzeni i prymitywnie uzbrojeni. Jednak w armiach Wolnych Ludzi są czymś więcej, niż tylko hałastrą na koniach – pełnią w nich funkcje zwiadowców i szybkich oddziałów uderzeniowych. Ich największa słabość, brak opancerzenia, przeradza się tu w ich największą zaletę – szybkość.

Zestaw 10 chorągwi używanych w celu oznaczania aktywacji jednostek. Każda chorągiew umieszczona na podstawce piechoty, idealnie pasuje w otwór na tacce.

Berserkerzy specjalizują się w manewrach oskrzydlających, miażdżących szarżach oraz ściganiu rozbitych wrogich jednostek. Rozsądny dowódca nie pozwoli im swobodnie przemierzać pola bitwy, aby zbyt szybko nie stanęli w obliczu przeważających sił nieprzyjaciela. Jako doświadczeni weterani mogą folgować swojej żądzy krwi, ale nigdy nie dają się jej ponieść. Niech wrogowie posmakują chłodu stali i furii, jaka płonie tylko w Ludziach Północy!

Starfall to rodowy zamek Domu Dayne, najsilniejszego wasala służącego Rodowi Martellów. Są oni dobrze znani ze swojego doświadczenia w sztukach jeździeckich, dostarczając wiele jednostek kawalerii dla rodu Martellów. Jedną z nich są zagony lekkiej kawalerii. Oddziały te specjalizują się w nękaniu tyłów wroga, dalekich rajdach oraz misjach rozpoznawczych. Nieobce są im również sztuki medyczne, potrafią więc pomóc przy opatrywaniu rannych. Jak większość lekkiej kawalerii, ci jeźdźcy Starfall koncentrują się na taktyce „uderz i uciekaj”, starając się uniknąć przedłużającej się walki.Ich fioletowe szaty są mile widzianym znakiem w pustynnym słońcu dla sojuszników Rodu Martell.

Choć wojennym rzemiosłem na południu parają się głównie mężczyźni, kobiety Wolnych Ludzi potrafią dotrzymywać im pola na placu boju. Włóczniczki – choć nie sprawdzą się jako jednostka liniowa – świetnie nadają się do wykonywania manewrów oskrzydlających, zarówno jako grupy szturmowe czy do obrony przed szarżami nieprzyjaciela. Ich włócznie mogą wydawać się prymitywne, ale są tanie, łatwe w produkcji i ogólnodostępne, a Włóczniczki potrafią miotać nimi z zabójczą celnością. Inteligentny dowódca będzie potrafił odpowiednio wykorzystać wszystkie ich zalety.

Zestaw 10 chorągwi używanych w celu oznaczania aktywacji jednostek. Każda chorągiew umieszczona na podstawce piechoty, idealnie pasuje w otwór na tacce.