Niesławni Żelaźni Łupieżcy są dobrze znani wzdłuż wybrzeży wszystkich Siedmiu Królestw jako piraci i rabusie. Ich znakiem rozpoznawczym są długie łodzie o charakterystycznych żaglach, budzących grozę w sercu każdego, ktokolwiek dostrzeże je na horyzoncie. Choć są żeglarzami z krwi i kości, na pokładach swoich statków nie boją się nosić lekkich kolczug, których ludzie morza zazwyczaj unikają. Specjalizują się w szybkich wypadach i nie utrzymają pola w obliczu szturmu dużych sił wroga – dowódcy powinni trzymać ich z dala od głównej linii frontu.

Choć są ludźmi morza, Żelaźni nie boją się utonięcia – bez lęku zakładają lekkie łuskowe zbroje, zapewniające im świetną ochronę bez ograniczania mobilności. Ich Łucznicy rekrutowani są często z szeregów Łupieżców, dzięki czemu walczą oni wręcz znacznie lepiej, niż większość innych strzelców. Należy jednak pamiętać, że Żelaźni Łucznicy nie są jednostką szturmową i powinno się ich chronić przed bezpośrednimi atakami.

Grabież i plądrowanie to podstawowa motywacja przyświecająca Żelaznym Ludziom w Wojnie Pięciu Królów. Niech inne rody biją się o Żelazny Tron, jeśli mają na to ochotę. Greyjoyowie mają mnóstwo wybrzeży do najechania, skarbów do zrabowania, brańców do zakucia w kajdany. Żelaźni Łowcy celują w nękaniu wrogich oddziałów swoimi długimi, ząbkowanymi pikami i zarzucanymi sieciami. Choć są tylko lekko opancerzeni i dość prymitywnie uzbrojeni, sporo nadrabiają swoim sprytem i licznymi brudnymi sztuczkami.

Wolni Ludzie są często przedstawiani jako dzikusy przez tych, którzy mieszkają dalej na południe. W wielu przypadkach taka ocena jest błędna. Podczas gdy Wolni Ludzie nie są przywiązani do cywilizacji, nie są zwykłymi dzikusami. Jednak mieszkańcy jaskiń… są po prostu dzikusami.

Budowniczy Nocnej Straży są znani ze swojej pomysłowości. Za pomocą tylko kilku części i niewielkiej ilości drewna Załoga potrafi zbudować przenośnego Skorpiona, zdolnego do wystrzeliwania ciężkich strzał na daleki zasięg ze zdumiewającą celnością

Stanowiący trzon sił Nocnej Straży, Zaprzysiężeni Bracia stawiają czoła Dzikim oraz innym północnym zagrożeniom ze stoickim spokojem, który zawdzięczają długiemu treningowi oraz solidnemu uzbrojeniu. Dzięki własnym kuźniom i kowalom Straży, przeciętny Brat dysponuje lepszym wyposażeniem, niż szeregowi piechurzy w armiach większości Wielkich Rodów (oczywiście oprócz Rodu Lannisterów). Możesz  być pewny, że Zaprzysiężeni Bracia utrzymają szyki niezależnie od sytuacji na polu bitwy.

Choć wojennym rzemiosłem na południu parają się głównie mężczyźni, kobiety Wolnych Ludzi potrafią dotrzymywać im pola na placu boju. Włóczniczki – choć nie sprawdzą się jako jednostka liniowa – świetnie nadają się do wykonywania manewrów oskrzydlających, zarówno jako grupy szturmowe czy do obrony przed szarżami nieprzyjaciela. Ich włócznie mogą wydawać się prymitywne, ale są tanie, łatwe w produkcji i ogólnodostępne, a Włóczniczki potrafią miotać nimi z zabójczą celnością. Inteligentny dowódca będzie potrafił odpowiednio wykorzystać wszystkie ich zalety.

Podstawowe oddziały Rodu Boltonów, włócznicy, są wyszkoleni zgodnie filozofią walki, polegającą na wywoływaniu strachu i paniki w szeregach wroga przy każdej nadarzającej się okazji. Choć nie są ciężko uzbrojeni ani opancerzeni, wciąż stanowią przerażającą jednostkę na polu bitwy.

Choć niektóre wielkie rody walczące w Wojnie Pięciu Królów stawiają  na grube i ciężkie zbroje, Ród Martell preferuje mobilność i wzajemne wspieranie się jednostek na polu walki. Włócznicy Martellów na pustynnych szatach noszą tylko lekkie pancerze, aby nie przegrzewać się w ich niegościnnym, rodzimym klimacie i jednocześnie zachować szybkość i sprawność. Ich sztandarowa broń, włócznie, pozwalają im zatrzymywać szarże wrogiej kawalerii. Dzięki ruchliwości i znakomitemu wyszkoleniu stanowią zawsze trzon oddziałów bojowych Martellów.

Niewiele jest widoków bardziej przerażających dla szarżujących kawalerzystów, niż zwarty szyk włóczników z podpartymi tarczami i wycelowanymi w jeźdźców, dobrze zatkniętymi drzewcami. Jeszcze większą grozę wzbudza świadomość, że żołnierze ci walczą pod sztandarem z białym słońcem. Włócznicy Karstarków to świetne zabezpieczenie dla flank własnych oddziałów, gdzie ataki wrogiej kawalerii zadają najbardziej dotkliwe straty. Należy jednak pamiętać, że ich kolczugi i skórzane pancerze mają ograniczoną wytrzymałość i raczej nie sprawdzą się jako wysunięte jednostki straży przedniej.

Podczas swojego zwycięskiego pochodu przez Essos Daenerys Targaryen oswobodziła dziesiątki tysięcy niewolników. Choć wcale nie potrzebowała kolejnych zastępów do swojej armii, teraz jej szeregi zasilają legiony Wyzwoleńców, uzbrojonych w najprostsze ostrza, kilofy, kosy czy choćby zwykłe pałki. Tym nieprzebranym ludzkim masom brakuje  jednak wyszkolenia i dyscypliny. Choć są liczni, nie powinno się na ich szeregach budować głównej linii obrony.

Specyficzna broń walczących w szeregach Stannisa wyznawców Czerwonego Boga przypomina Światłonoścę, legendarny płonący miecz Azora Ahai tylko z wyglądu. Ci fanatycy po prostu polewają swoje klingi mieszaniną olejów, które po podpaleniu na krótko wydzielają ogromne gorąco. Choć nie są mocno opancerzeni, Wyznawcy R`hllora dzięki swojej niezachwianej wierze nie cofają się na polu walki przed nikim. Nawet jeśli polegną, ich śmierć bywa dla ich towarzyszy inspiracją do zdwojonych wysiłków.