Niesławni Kosiarze Rodu Harlaw swoje ciężkie berdysze o długich ostrzach wykuwają tak, by w walce przypominały kosy z ich rodowego herbu. Kosiarze to lekko opancerzone  oddziały, słynące ze swojej morderczej zajadłości. Na co im pancerze, skoro morale ich wrogów jest rozbite na miazgę? Jeśli chodzi o sianie strachu i grozy na polu bitwy, niewielu jest lepszych od Kosiarzy.

Zmiennoskórzy to mężczyźni i kobiety potrafiący przenikać do umysłów innych istot i kierować ich działaniami, w subtelny lub zupełnie jawny sposób. Podczas bitew obecność Zmiennoskórych na polu walki objawia się w postaci ataków bestii znajdujących się pod ich kontrolą – olbrzymich niedźwiedzi, wilkorów, cieniokotów, sów czy orłów. Choć ich zwierzęta mogą zostać zabite, sami Zmiennoskórzy są trudni do pokonania – na Północy nie brakuje dorodnej, dzikiej i agresywnej zwierzyny.

W południowym Westeros, w nieznośnym upale i surowości pustyń, Ród Martellów cierpliwie czeka jak zwinięta żmija. Obserwuje i kalkuluje kiedy wykonać swój ruch w grze o tron.  Arianne i Quentyn Martell wykazują się cierpliwością zamaskowanego wężą, zastawiając przemyślne pułapki na swoje ofiery

Zestaw 10 chorągwi używanych w celu oznaczania aktywacji jednostek. Każda chorągiew umieszczona na podstawce piechoty, idealnie pasuje w otwór na tacce.

Niewiele jest widoków bardziej przerażających dla szarżujących kawalerzystów, niż zwarty szyk włóczników z podpartymi tarczami i wycelowanymi w jeźdźców, dobrze zatkniętymi drzewcami. Jeszcze większą grozę wzbudza świadomość, że żołnierze ci walczą pod sztandarem z białym słońcem. Włócznicy Karstarków to świetne zabezpieczenie dla flank własnych oddziałów, gdzie ataki wrogiej kawalerii zadają najbardziej dotkliwe straty. Należy jednak pamiętać, że ich kolczugi i skórzane pancerze mają ograniczoną wytrzymałość i raczej nie sprawdzą się jako wysunięte jednostki straży przedniej.

Ród Karstarków z Karhold to jeden z najwierniejszych stronników Rodu Stark. Gdy wilkor  potrzebuje wsparcia, oddziały lojalistów są szybko formowane i wysyłane do boju. Zazwyczaj uzbrojeni są w kiścienie i tarcze, ale ich najgroźniejszym orężem jest niezachwiana wiara w sprawę, za którą walczą. Rany, które innych zwaliłyby z nóg, nie robią na nich żadnego wrażenia. Niezależnie od sytuacji nie uciekają z pola walki, jeśli tylko mają przewagę liczebną nad przeciwnikiem.

W dalekim Essos, królowa Daenerys Targaryen rządzi dworem pełnym intryg i politycznych knowań. Lecz pomimo, tych podziałów jej poddani są gotowi stanąć zjednoczeni przeciwko wrogom smoczej królowej. Dzięki doradcom i asystentom pokroju Mirri Maz Duur, Hizdahr Zo Loraq, młodziutkiej skryby Missandei, czy tajemniczej Quaithe, ród smoka szerzy zamęt i niepokoje za liniami wroga. W tym czasie dowódcy tacy jak Marselen czy Skahaz utrzymują żelaznę dyscyplinę jej wojsk, zarówno własnym wzorem jak i trzaskiem bicza.

Budowniczy Nocnej Straży są znani ze swojej pomysłowości. Za pomocą tylko kilku części i niewielkiej ilości drewna Załoga potrafi zbudować przenośnego Skorpiona, zdolnego do wystrzeliwania ciężkich strzał na daleki zasięg ze zdumiewającą celnością

Wolni Ludzie to konglomerat wielu odmiennych plemion północy. Chociaż nie łączy ich wspólna wiara czy ideologia, mają jeden wspólny cel – stworzyć dla siebie dom w południowej części Westeros. Wśród tej masy klanowych wojowników wyróżniają się niezwykłe postacie, takie jak Borroq, zmiennoskóry który podróżuje ze swoimi monstrualnym dzikiem. Wielki Mors z kolei znany jest jako wyrwany negocjator. Prawdopodobnie najsłynniejszym z nich jest Jon Snow, zagubiony brat Nocnej Straży, poszukujący swojego prawdziwego losu na niegościnnych rozdrożach krain Wolnych Ludzi. W tle słychać piękne śpiewy Barda Abela, oraz jego żony Dalli. Wszyscy oni wyróżniają się wśród nieprzebranego morza Wolnych Ludzi zmierzających wciąż na południe.

Południowym Westeros włada Ród Martell – maszerujące pod sztandarem Słonecznej Włóczni armie to jedne z najbardziej mobilnych wojsk w Wojnie Pięciu Królów. Ich doktryna bitewna jest prosta – uderzyć szybko i mocno, a następnie odskoczyć, by uniknąć kontrataku. Główny trzon tych sił stanowią Włócznicy i lekko uzbrojeni Harcownicy, podczas gdy Derwisze Słonecznej Włóczni pełnią rolę oddziałów uderzeniowych, wykorzystywanych do oskrzydlania i przygważdżania wroga.

Brutalni, dzicy, bezlitośni i zaciekli, Ludzie Góry sprowadzają sztukę wojenną na nieznane dotąd niziny. Nie okazują litości, ani jej nie oczekują. Ci, co uciekają, kończą pod toporem. Ci, co się poddają, są przebijani mieczem. Ludzie Góry najlepiej sprawdzają się w atakach na jednostki już nadwyrężone okrążeniem przez wojska regularne i ostatecznym łamaniu ich woli walki. Należy szczególnie uważać, aby zbytnio nie popuścić smyczy tym bezwzględnym bestiom!

Liczba plemion żyjących na północ od Muru do dziś pozostaje nieznana. Żyjący tam twardzi i wytrzymali ludzie często formują mniejsze lub większe wyprawy na południe, szukając bardziej przyjaznych terenów na których mogliby spróbować się osiedlić. Niestety, stoi to w bezpośrednim konflikcie z interesami tych którzy już tam żyją.

Ziemie na północ od Muru są zamarzniętym pustkowiem, ale wiele ludów żyje tam mimo niesprzyjających warunków.. Klan Morsa, wyznawcy zimnych bogów, jest jedną z takich grup. Gdy Wolni Ludzie podążają na południe, w poszukiwaniu przyjaźniejszy terenów, które mogliby nazwać domem, ci niezłomni wojownicy dołączają do nich. Do polowania na zamarzniętych pustkowiach używają masywnych harpunów, których wyważone ostrza równie dobrze sprawdzają się przebijając dziką zwierzynę, jak i zbroję wroga. Nieprzewidywalni jak bestie z którymi zwykli walczyć, łowcy uderzają szybko i brutalnie na szeregi przeciwnika.

Zestaw 10 chorągwi używanych w celu oznaczania aktywacji jednostek. Każda chorągiew umieszczona na podstawce piechoty, idealnie pasuje w otwór na tacce.

Specyficzna broń walczących w szeregach Stannisa wyznawców Czerwonego Boga przypomina Światłonoścę, legendarny płonący miecz Azora Ahai tylko z wyglądu. Ci fanatycy po prostu polewają swoje klingi mieszaniną olejów, które po podpaleniu na krótko wydzielają ogromne gorąco. Choć nie są mocno opancerzeni, Wyznawcy R`hllora dzięki swojej niezachwianej wierze nie cofają się na polu walki przed nikim. Nawet jeśli polegną, ich śmierć bywa dla ich towarzyszy inspiracją do zdwojonych wysiłków.

Niedźwiedzice Rodu Mormont wzorują swoje wyposażenie i taktykę walki na Lady Alysane Mormont. Te silne i twarde kobiety korzystają najczęściej z pancerzy kombinowanych ze stalowych płyt i grubej skóry. Jako broni używają ciężkich, dwuręcznych maczug, których jedno uderzenie jest w stanie zmiażdżyć ciężki hełm lub wgnieść stalowy napierśnik. Niedżwiedzice są niemal fanatycznie oddane sztandarowi Rodu Mormont – ich grube pancerze i żelazna nieustępliwość pozwalają im walczyć tam, gdzie inne jednostki padają jak skoszona trawa.