Przyzwyczajona do walk z wrogami nie z tego świata i grozą zza Muru, Nocna Straż ma w swoich szeregach więcej zahartowanych weteranów niż jakikolwiek Wielki Ród z południa Westeros. Ci ludzie są w stanie patrzeć prosto w oczy nawet największym niebezpieczeństwom bez jednego mrugnięcia. Ze sprzętem oblężniczym i ciężką bronią, wykutą przez ich najlepszych Budowniczych są w stanie zadać każdemu wrogowi olbrzymie straty i pozostać niezachwianym podczas równie silnych kontrataków. Noc może być mroczna i pełna strachów, ale Zaprzysiężeni Bracia są gotowi stawić im czoła.

Wraz z wstąpieniem Joffrey’a Baratheona na Żelazny Tron Ród Lannister obłął kontrolę nad King’s Landing i okolicznymi krainami. Ich ambicją (wielkością dorównującą tylko ich fortunie) jest ostateczną legimtymizacja ich roszczeń wobec tronu. Królowa Cersei i Tommen roztaczają swoje wpływy wśród dworu, podczas gdy na polach bitew, jej brat Jamie wciąż działa na chwałę Lannisterów pomimo swojego zniewolenia. Ser Kevan Lannister ciężko pracuje wspierając dążenia swojej siostrzenicy podczas gdy zaufani sojusznicy jak Góra Która Jeździ, Ser Addam Marbrand, Qyburn, i Ser Robert Strong utrzymują wiernych poddanych w ryzach

Ród Lannister zrobi wszystko co w jego mocy (a szczególnie w mocy jego głębokiej sakiewki) by utrzymać się na Żelaznym Tronie. Skarbce zostały otwarte zaś werbownicy ściągają najlepszych z najlepszych aby przewodzili rodowym wojskom. Ci weterani służą swoim wieloletnim doświadczeniem, latami treningów i zwykłą przebiegłością rzadko spotykanymi wśród typowych żołdaków. Dzięki ich obecności zwykły oddział może zamienić się w elitarną jednostkę siejącą postrach na polu bitwy.

Ci dumni strażnicy kolebki potęgi Rodu Lannister są opancerzeni i uzbrojeni równie dobrze (jeśli nie lepiej), co wiele frontowych oddziałów walczących podczas Wojny Pięciu Królów. Należy jednak pamiętać, że nie jest to regularne wojsko – nie sprawdzą się w awangardzie i nie ustoją podczas kawaleryjskiej szarży. Jednak w dużej liczbie i z odpowiednim zapleczem mogą być niebezpieczną i efektywną jednostką wsparcia.

Niedźwiedzice Rodu Mormont wzorują swoje wyposażenie i taktykę walki na Lady Alysane Mormont. Te silne i twarde kobiety korzystają najczęściej z pancerzy kombinowanych ze stalowych płyt i grubej skóry. Jako broni używają ciężkich, dwuręcznych maczug, których jedno uderzenie jest w stanie zmiażdżyć ciężki hełm lub wgnieść stalowy napierśnik. Niedżwiedzice są niemal fanatycznie oddane sztandarowi Rodu Mormont – ich grube pancerze i żelazna nieustępliwość pozwalają im walczyć tam, gdzie inne jednostki padają jak skoszona trawa.

Wierne Miecze są fundamentem, na którym dowódcy Rodu Stark budują swoje strategie. Odważni, wyszkoleni i ślepo lojalni wobec sztandaru z Wilkorem, Wierne Miecze prędzej dadzą się wyciąć do nogi, niż opuszczą braci na polu bitwy. Choć może nie są tak dobrze uzbrojeni i wyposażeni jak wojska bogatszych rodów, dobrze wiedzą, że to nie złoto czyni wojownika.

Chociaż Renly jest najmłodszym bratem wśród trzech Baratheonów, nie oznacza to iż jego wola zdobycia tronu jest słabsza niż u  braci. Zdecydował się zwołać chorągwie i ruszyć do bitwy, nawet jeśli oznacza to rozłam wewnątrz domy Baratheon i obrócenie się przeciw bratu – Stannisowi.

Kiedy umarł Król Robert, władza nad Żelaznym Tronem została przekazana w ręce jego syna, Joffreya. Jednak bracia Roberta również domagają się pozycji króla. Zarówno Stannis I Renly są gotowi walczyć o schedę po swoim bracie. Każdego z nich wspiera szereg dowódców, stronników i weteranów gotowych zrobić wszystko aby ich pretendent objął władzę w Siedmiu Królestwach.

Zarówno Dothraccy Lordowie Koni, jak i sławni Nieskalani przysięgli służyć Matce Smoków, Daenerys Targaryen. Ich oficerowie i weterani  prowadzą jej wojska od zwycięstwa do zwycięstwa dzięki połączeniu umiejętności, charyzmy i żelaznej dyscypliny. Pomimo iż każdy z jej dowódców polowych preferuje inny styl prowadzenia wojny, wszyscy udowodnili już wielokrotnie iż potrafią zwyciężać w jej imieniu. To dzięki tym dowódcom i stronnikom jej wojska walczą mężniej, poruszają się szybciej i wytrzymują trudy pola bitwy. Wszystkich ich łączy bezwzględna wierność Smoczej Królowej oraz bezwzględne oddanie sprawie którą reprezentuje.

Wyspecjalizowane zespoły Budowniczych Nocnej Straży są w stanie konstruować mobilne Miotacze Kamieni bezpośrednio na polu walki. Machin tych nie powinno się nazywać katapultami, gdyż są one znacznie mniejsze i w przeciwieństwie do nich potrafią miotać tylko kamienie. Zasada ich działania jest jednak podobna. Dobrze wyszkolona załoga Miotacza Kamieni potrafi wyrzucać zabójcze pociski w sam środek wrogich formacji. Nawet najcięższa piechota pozostaje bezbronna wobec lecącego z nieba gradu wielkich kamieni.

Wojna Pięciu Królów staje się osobistą sprawą braci Baratheonów, Stannisa i Renly`ego, z których każdy rości sobie prawo do Żelaznego Tronu. Standardowa doktryna wojenna Baratheonów zakłada użycie jak najgrubszych pancerzy, również dla jednostek, które powinny zachowywać szybkość na polu bitwy. Ale „powolny” znaczy też „twardy do zgryzienia” – nawet harcownicy Baratheonów dzięki swoim zbrojom potrafią dotrzymywać pola znacznie cięższym jednostkom. Blisko centrum wydarzeń starają się pozostawać zarówno Lady ShyraErrol, jak i Ser AlesterFlorent – każde pracują dla obu stron w zależności od tego, z której aktualnie wieje wiatr. Czas, w którym Baratheonowie maszerują na wojnę to czas odważnych żądań i jeszcze odważniejszych działań.

Po drugiej stronie Wąskiego Morza, Daenerys Targaryen stoi na czele swojego khalasaru jako Khaleesi Wielkiego Morza Traw. Jej wpływy i umiejętności uczyniły ją jedną z najpotężniejszych kobiet na świecie. Żadna inna armia nie może się poszczycić większą ilością jednostek świetnie wyszkolonej kawalerii, rozwijającej dodatkowo skrzydła na polu bitwy dzięki inspirującemu przywództwu Khala Drogo. Ser Jorah Mormont, wygnany z Westeros lord również zaoferował swoje ostrze sprawie, o którą walczy Daenerys. A Ilyrio Mopatis potrafi przechylać szale na wadze zmagań zarówno dosypując nieco złota, jak i za pomocą subtelnych gróźb… zrobić głupi dowódca.