Pomimo oderwania (zarówno politycznego i geograficznego) od spraw dworu w Kings Landing, zasiadający w Sunspear Ród Martell rozsiewa swoje wpływy szeroko i daleko. Niczym żmija, czeka, obserwuje i wybiera idealny moment do wykorzystania słabości swoich wrogów. Pomimo swojej sławy jako doskonały wojownik, książę Oberyn Martell jest również zręcznym politykiem. Machinacje nie są też obce dla jego słynnych “Piaskowych Węży”.Obara, Nymeria, Tyene, I Elia Sand manipulują wrogami rodu zarówno na polu bitwy jaki poza nim. Zaś wierny sojusznik księcia, lord Harmen Uller jest zawsze gotów zwołać chorągwie.

Berserkerzy specjalizują się w manewrach oskrzydlających, miażdżących szarżach oraz ściganiu rozbitych wrogich jednostek. Rozsądny dowódca nie pozwoli im swobodnie przemierzać pola bitwy, aby zbyt szybko nie stanęli w obliczu przeważających sił nieprzyjaciela. Jako doświadczeni weterani mogą folgować swojej żądzy krwi, ale nigdy nie dają się jej ponieść. Niech wrogowie posmakują chłodu stali i furii, jaka płonie tylko w Ludziach Północy!

Jeden z najpotężniejszych Zmiennoskórych za Murem, Varamyr Sześć Skór potrafi kontrolować śnieżnego niedźwiedzia, trzy wilki, cieniokota i orła jednocześnie. Podczas bitwy przeprowadza całe serie skoordynowanych ataków swoimi bestiami, siedząc okrakiem na niedźwiedzim grzbiecie. Nic nie ukryje się przed bystrym okiem jego orła, podobnie jak nic nie ucieknie przed cierpliwymi podchodami jego cieniokota. Każda próba  bezpośredniego ataku na Varamyra wiąże się z ryzykiem rozerwania na strzępy. Oczywiście jego pupili można zabić, ale Varamyr zawsze znajdzie kolejnych.

Nigdy nie tracąc swojego ekstrawaganckiego stylu, kawaleria Krwawych Komediantów rusza do bitwy na Zebroniach. Te niezwykłe bestie pochodzą z Essos, gdzie udało się wyhodować krzyżówkę koni z pasiastymi stworzeniami.

Niezdyscyplinowani i obdarci, Poborowi Nocnej Straży to nierzadko zupełne dno społeczeństw Westeros. Mimo że Straż stara się zapewniać świeżym rekrutom choć trochę ćwiczeń, niekiedy sytuacja na Murze wymaga, aby każdy dostępny człowiek chwycił za jakieś ostrze i brał się za robotę.

Słabo wyszkoleni i uzbrojeni w prymitywną broń z kości lub wyszabrowanego żelaza, Najeźdźcy Wolnych Ludzi są w stanie przeciwstawić westeroskim rycerzom tylko jedną rzecz: liczby. Starcia ze stosunkowo nielicznymi bandami Najeźdźców na południu kompletnie nie przygotowały dowódców armii Westeros na batalie z bezkresnymi hordami Wolnych Ludzi na północ od Muru. To prawda, że w małych grupach są wojskiem niewiele lepszym, niż uzbrojeni wieśniacy. Ale zjednoczeni pod sztandarem Wolnych Ludzi są prawdziwą armią.

Choć są ludźmi morza, Żelaźni nie boją się utonięcia – bez lęku zakładają lekkie łuskowe zbroje, zapewniające im świetną ochronę bez ograniczania mobilności. Ich Łucznicy rekrutowani są często z szeregów Łupieżców, dzięki czemu walczą oni wręcz znacznie lepiej, niż większość innych strzelców. Należy jednak pamiętać, że Żelaźni Łucznicy nie są jednostką szturmową i powinno się ich chronić przed bezpośrednimi atakami.

Wysogród jest kolebką władzy i potęgi Rodu Tyrell, sojuszników Rodu Baratheon w ich staraniach o odzyskanie Żelaznego Tronu. Na polu bitwy znakomicie wyszkoleni w posługiwaniu się bronią drzewcową Pikinierzy Tyrellów potrafią utworzyć prawdziwą, ruchomą ścianę śmierci. Choć są dość lekko opancerzeni, ich wytrwałość w walce jest niezrównana – wrogowie mogą uznać ich za pokonanych dopiero wtedy, gdy wytną ich co do jednego.

Zwiad Nocnej Straży korzysta z wielu jednostek o różnorodnych umiejętnościach, ale jego oczami jest konnica. Główne obowiązki zwiadowczej kawalerii to dostarczanie informacji o rozmieszczeniu, sile i liczebności jednostek nieprzyjaciela.

Wojny toczone są za pomocą pieniędzy, a w trakcie Wojny Pięciu Królów żaden ród nie był tak bogaty jak Lannisterowie. Wyposażają oni swoich żołnierzy w najlepsze pancerze i broń z najdroższej stali. Jednak nawet tak wyekwipowani wymagają oni dowódców.

Kamienne Wrony to całkiem zwyczajne plemię górskich łupieżców i rozbójników – jeśli tylko pominiemy ich niecodzienną lojalność wobec Tyriona Lannistera. Choć są wierni bardziej trzosowi Tyriona, niż jego osobie, nieraz dowiedli, że dotrzymują danego słowa nawet w sytuacjach, gdzie zdrada byłaby bardziej lukratywną opcją. Co prawda lekkie uzbrojenie dyskwalifikuje ich w roli jednostek uderzeniowych, ale dobrze sprawdzają się jako zwiadowcy i oddziały oskrzydlające.

Podczas gdy niektórzy żołnierze Rodu Bolton wolą stawać z wrogiem twarzą w twarz, zadając im straszliwe rany i ciesząc się rozgrywającą się wokół rzezią, nie da się ukryć, że armia bez wsparcia z dystansu jest łatwym celem. Celem Łuczników z Dreadfort jest zadanie maksymalnych strat i wywołanie przerażenia wśród wrogów, nawet jeśli walczy on sojuszniczymi oddziałami.

Potężny zamek na Casterly Rock to nie tylko symbol dominacji Rodu Lannister – to także niezdobyta forteca strzegąca Lannisportu. Jego strażnicy, Gwardia Honorowa Casterly Rock, są uosobieniem niezłomnej potęgi Lannisterów. Zakuci w najlepsze zbroje płytowe, jakie tylko można kupić za złoto, są szkoleni do szybkiej i stanowczej odpowiedzi na wszelkiego rodzaju lokalne zagrożenia. Na polu walki nie zwykli się cofać – zamiast tego czekają, aż przeciwnik odsłoni się i ukaże swoje słabości, po czym bezlitośnie je wykorzystują.

Wolni Ludzie są często przedstawiani jako dzikusy przez tych, którzy mieszkają dalej na południe. W wielu przypadkach taka ocena jest błędna. Podczas gdy Wolni Ludzie nie są przywiązani do cywilizacji, nie są zwykłymi dzikusami. Jednak mieszkańcy jaskiń… są po prostu dzikusami.

Zestaw 10 chorągwi używanych w celu oznaczania aktywacji jednostek. Każda chorągiew umieszczona na podstawce piechoty, idealnie pasuje w otwór na tacce.

Fortece na wyspach Lys mają wysokie i grube mury, a wybrzeża patrolowane są przez licznych najemników, który skutecznie odstraszają wszystkich potencjalnych najeźdźców. Jednakże ci Najemnicy nie są nikim więcej, niż tylko płatnymi zbirami, gotowymi służyć każdemu, kogo tylko stać na ich wynajęcie. Nie interesuje ich osobista chwała – dla nich ważne jest tylko rabowanie i zapłata czekająca na nich po powrocie do macierzystego portu.