Tak zwani Oskórowani zaliczają się do najcięższej kawalerii, z jakiej korzystają strony w Wojnie Pięciu Królów. Nawet w grubych stalowych zbrojach (oczywiście czarnych), z ciężkimi tarczami i pełnymi końskimi ladrami są w stanie utrzymywać szyk bojowy i przeprowadzać miażdżące szarże. Ich charakterystyczne kiścienie nie są może orężem, przed którym nie da się obronić, jednak podstawową broń Oskórowanych stanowi ich przerażający wizerunek

Bracia Krwi Dothraków z Essos przysięgają swoją krew i życia ich khalowi, by stać się jego nieodłącznymi towarzyszami, ochroniarzami i dowódcami. Ślubów Brata Krwi nie da się zerwać – pozostają oni wierni swojemu panu aż do śmierci. Na czele khalasaru, ramię w ramie z Drogo jadą Cohollo Haggo i Qotho – każdy z nich jest doskonałym, zabójczym wojownikiem, który potrafi stawić czoła nawet dziesiątce przeciwników.

Równie groźne jak wilkory z rodu Starków, Hrakkary, białe lwy zza morza, stoją na szczycie łańcucha pokarmowego w swoim naturalnym środowisku. Zabicie jednego z nich wymaga wielkich umiejętności, ale prawdziwym sprawdzianem dla khala jest ujarzmienie, schwytanie i udomowienie jednej z tych majestatycznych bestii. Jeśli uda się dokonać tego czynu, plemię Dothraków zyskuje niezrównanego sojusznika na polu bitwy.

Ród Stark jest ostatnim wielkim rodem północy. O jego sile stanowi grono oddanych chorążych, skupionych wokół rodu zasiadającego w zamku Winterfell. Starkowie ruszają na wojnę prowadzeni przez Robba, Króla Północy – gdy maszeruje on na południe w poszukiwaniu sprawiedliwości za los jego ojca, Eddarda, Namiestnika Króla. Pod jego sztandarami gromadzi się wiele wybitnych postaci jak “niedźwiedzice”  Maege i Lyanna z rodu Mormont, Brynden Tully, czy Rickard Karstark. Ci wierni doradcy, dowódcy i stronnicy gwarantują zwycięstwo Rodu Stark  w nadchodzących wojnach.

Liczba plemion żyjących na północ od Muru do dziś pozostaje nieznana. Żyjący tam twardzi i wytrzymali ludzie często formują mniejsze lub większe wyprawy na południe, szukając bardziej przyjaznych terenów na których mogliby spróbować się osiedlić. Niestety, stoi to w bezpośrednim konflikcie z interesami tych którzy już tam żyją.

Nocna Straż chętnie przyjmie każdego i wszystkich, aby wzmocnić swoje szeregi. Są czujnymi obrońcami Muru, chroniącymi Westeros przed terrorem, który kryje się dalej na północ. Bitwy przeciwko tym okropnościom szybko eliminują każdego, kto nie nadaje się do noszenia czerni. Długo na murze przetrwać mogą tylko najwytrwalsi i najsprytniejsi. Ci doświadczeni wojownicy są często przydzielani do mniej doświadczonych jednostek, dzieląc się swoją wiedzą, i wzmacniając ich odwagę swoją obecnością.

Dobry generał wie, że klimat, w jakim walczy, jest równie ważny jak każdy inny czynnik podczas bitwy. Na nic zwycięstwo, jeśli żołnierze padną martwi z powodu udaru słonecznego, nosząc nieporęczny sprzęt lub zamarzając na śmierć w przenikliwym mrozie, mając tylko cienką kolczugę za osłonę. Gorący, przytłaczający, dornijski klimat sprawia, że ​​Rycerze Starfall rodu Dayne są lżej opancerzeni  niż większość ciężkiej kawalerii Westeros. Ich lżejsze zbroje i bardy dają im jednak taktyczną przewagę szybkości. Ci utalentowani jeźdźcy potrafią uderzyć z nieoczekiwanej strony, używając swoich włóczni do przeprowadzenia niszczycielskiej szarży.

Grabież i plądrowanie to podstawowa motywacja przyświecająca Żelaznym Ludziom w Wojnie Pięciu Królów. Niech inne rody biją się o Żelazny Tron, jeśli mają na to ochotę. Greyjoyowie mają mnóstwo wybrzeży do najechania, skarbów do zrabowania, brańców do zakucia w kajdany. Żelaźni Łowcy celują w nękaniu wrogich oddziałów swoimi długimi, ząbkowanymi pikami i zarzucanymi sieciami. Choć są tylko lekko opancerzeni i dość prymitywnie uzbrojeni, sporo nadrabiają swoim sprytem i licznymi brudnymi sztuczkami.

Walki gladiatorów to jedna z najbardziej popularnych (i zarazem najniebezpieczniejszych) form rozrywki. Jako, że ci zniewoleni wojownicy rywalizują ze sobą we wszystkich rodzajach walki, muszą być gotowi na każde warunki, mimo braku formalnego wyszkolenia oraz słabego, kombinowanego ekwipunku. Po uwolnieniu przez Daenerys, setki gladiatorów przysięgły jej wierność i posłuszeństwo. Dowódcy wrogich wojsk nie powinni lekceważyć tych niekonwencjonalnych oddziałów, pomimo ich braku doświadczenia w boju na otwartym terenie.

Na północ od Muru żyje wiele dziwnych stworzeń. Dla większość ludzi w Westeros gigantyczne, futrzaste słonie pokryte zbroją i kolcami to jedynie senny koszmar. Na nieszczęście dla wrogów Wolnych Ludzi, te Mamuty Wojenne są bardzo prawdziwe i nadciągają na południe wraz z resztą sił dzikich.

Wojownicy Thennów to najcięższa regularna piechota, jaka walczy w szeregach Wolnych Ludzi. Nie uciekają się do okradania Nocnej Straży czy szabrowania pól bitewnych – swoją broń i tarcze wykuwają z brązu własnymi rękami. Dowódcy Wolnych Ludzi muszą jednak pamiętać, że to uzbrojenie – choć całkiem zaawansowane jak na ludzi Północy – nie przyda się na wiele w konfrontacji z hartowaną stalą rycerzy z południa Westeros. Mimo to, wojownicy Thennów całkiem nieźle sprawdzają się jako silny, centralny rdzeń każdej armii Wolnych Ludzi.

Budowniczy Nocnej Straży są znani ze swojej pomysłowości. Za pomocą tylko kilku części i niewielkiej ilości drewna Załoga potrafi zbudować przenośnego Skorpiona, zdolnego do wystrzeliwania ciężkich strzał na daleki zasięg ze zdumiewającą celnością

Opłacając na tydzień Derwisza Wron Burzy otrzymujesz  zahartowanego, doświadczonego harcownika, który dzięki wysokiej mobilności i umiarkowanemu opancerzeniu będzie świetnie się sprawdzał w uderzeniach na odsłonięte pozycje wroga – ale tylko przez tydzień. Niesławna lojalność Wron Burzy tylko wobec złota to coś, co dotyczy także ich najlepiej wyszkolonych żołnierzy. Jednak ci, którzy zdecydowali się na ich zatrudnienie, rzadko narzekają – Derwisze słyną z miażdżących uderzeń na wroga i szybkiego odskakiwania, zanim oszołomiony przeciwnik zdąży wyprowadzić kontratak.

Zestaw 10 chorągwi używanych w celu oznaczania aktywacji jednostek. Każda chorągiew umieszczona na podstawce piechoty, idealnie pasuje w otwór na tacce.

Fortece na wyspach Lys mają wysokie i grube mury, a wybrzeża patrolowane są przez licznych najemników, który skutecznie odstraszają wszystkich potencjalnych najeźdźców. Jednakże ci Najemnicy nie są nikim więcej, niż tylko płatnymi zbirami, gotowymi służyć każdemu, kogo tylko stać na ich wynajęcie. Nie interesuje ich osobista chwała – dla nich ważne jest tylko rabowanie i zapłata czekająca na nich po powrocie do macierzystego portu.

Przez długie dekady wiernej i lojalnej służby, Strażnicy Winterfell dali się poznać jako doborowa jednostka, składająca się weteranów w sile wieku. Mimo nieubłaganego upływu czasu, kontynuują swą służbę dla stolicy Rodu Starków, choć ze względu na zaawansowany wiek, obsadzają głównie miejskie mury i patrolują ulice. Po wybuchu Wojny Pięciu Królów,   strażnicy Winterfell muszą jednak raz jeszcze pomaszerować na front z orężem w ręku.