Aktywne filtry
Wielu mieszkańców Westeros uważa członków armii Wolnych Ludów za dzikusów, a wielu Dzikich zdaje się robić wszystko, by wzmocnić to odczucie. Wyznawcy Kości są oddani Władcy Kości i przyozdobili się w szereg makabrycznych szkieletowych akcesoriów, dodatkowo używając ich jako broni w walce. Ich niepokojące praktyki i wygląd mają ogromny wpływ na morale wroga.
Jakby olbrzymy walczące w szeregach wroga nie były wystarczająco przerażające, wrogowie Wolnego Ludu muszą stawić czoła także gigantom stojącym z tyłu i miotającym włóczniami wielkości pni drzew. Ich broń jest prymitywna jak na południowe standardy, ale nie trzeba wiele finezji, by ciskać drewnianymi drzewcami grubości tułowia dużego mężczyzny. Te potężne stworzenia są w stanie zniszczyć nawet ciężko opancerzone jednostki, ale mają trudności z obroną przed wrogami, którzy podejdą zbyt blisko. Uważni dowódcy Wolnych Ludzi muszą ich dobrze strzec i trzymać z daleka od wrogiej kawalerii lub szybko poruszających się sił szturmowych.
Ród Umber nie słynie ze swojej kawalerii, jednak jak wszystkie jego jednostki – również jeźdźcy Ostatniego Domostwa stanowią śmiercionośną siłę. Grasanci nie są tak ciężko opancerzeni jak większość kawalerzystów, ale atakują z niepohamowaną furią. Atak na wroga od flanki lub od tyłu oznacza szybką i straszliwą śmierć. Te wojska uosabiają ducha Północy, gdzie przetrwanie zależy od szybkich i bezlitosnych decyzji.
Doktryna rodu Baratheonów dotycząca ciężkiej broni i cięższej zbroi oznacza w praktyce przekształcenie oddziałów piechoty w ruchome fortece. Atak na nich to poważne wyzwanie, zaś obejście i pozostawienie tych sił na flance nie wchodzi w grę. Ich prowokujący wygląd i świetne możliwości defensywne czynią z oddziałów Halabardników idealną jednostkę blokującą.
Sztandar Krakena oznacza kłopoty gdziekolwiek wzdłuż Kamienistego Brzegu, głównie za sprawą Grabieżców, którzy roją się nad wioskami i osadami wzdłuż jego długości. Ci ludzie poruszają się szybko, chwytają wszystko, co nie jest przybite gwoździami, i zabijają lub rozbijają każdego, kto stanie im na drodze. Gdy nabiorą rozpędu, trudno je zniszczyć, należy jednak zachować ostrożność, aby chronić je przed bezpośrednimi atakami, szczególnie przeciwko ciężko uzbrojonym oddziałom. To powiedziawszy, daj im flankę do przeżucia, a łupieżcy ze Stony Shore nie przestaną, dopóki nie pochłoną całej linii wroga.
Neurogaunts scuttle forward in seething masses, driven on by the parasitic neurocytes that cling to their backs. Their primary purpose is to protect the synaptic node-beasts coordinating invasion swarms, while projecting their command signals throughout the wider swarm. It is a task they go about with single-minded savagery, slashing, biting, and dying with mindless vigour.
Von Ryan’s Leapers are swift, agile Tyranid bioforms, cunning hunters and stealth ambushers that are especially lethal when fighting in dense terrain. Packs of Leapers lie in wait like living mines, lurking at the optimum locations to cause as much damage as possible. When they sense the perfect time to strike, they burst forth to butcher all around in a murderous frenzy.
A Psychophage stampedes into battle at a frightening speed. They devour any prey organism in their paths, but especially favour those victims with psychic abilities. How they metabolise such esoteric powers is unclear, but doing so allows them to project surges of psychocorrosive ash that deflagrate their victims’ minds and souls.
W burzliwym świecie Westeros jest wiele dusz, które nie są już lojalne wobec żadnego konkretnego domu. Wszystkie te rzucone przez wojenną zawieruchę postacie mają swoje własne powody dla takiej izolacji.
Osobista straż ser Gerolda Dayne’a nie ma formalnej nazwy, jest po prostu znana jako Świta Ciemnej Gwiazdy. Ich ubiór i uzbrojenie odpowiadają tym jakich używa ich Pan. Tak samoi idą w jego ślady zarówno pod względem sposobu bycia, jak i stylu walki.
The Tyranids are alien predators invading the galaxy from the vast intergalactic void beyond its edges. Like swarming insects falling upon precious crops, they devour all before them – consuming life upon each world in their path, and leaving nothing but airless rocks in their wake. They are a threat to every sentient species in the galaxy, and their numbers are growing.
The Slaves to Darkness march through the Mortal Realms in the name of the Dark Gods, ever pushing back against Sigmar’s dreams of peace and prosperity. They have suffered and sacrificed to conquer this land – and inflicted suffering in turn. Now none will halt their renewed advance, in a tide of blackened armour, twisted bulk, and trampling hooves.