Ród Stark znany jest ze swojej lojalności, wytrzymałości i przede wszystkim wierności. Wszystkie te cechy widać szczególnie wśród wielkich przywódców walczących w jego szeregach. Każdy ze służących pod herbem wilkora jest ekspertem w jakiejś dziedzinie walki. Rodrik Cassel i Howland Reed specjalizują się w oddziaływaniu na przeciwnika i znajdowaniu jego słabych punktów. Brynden Tully i Eddard skupiają się na taktyce i strategii użycia własnych wojsk. Obecność Brana, jego towarzysza Hodor i Wilkora Lato zwiększa odwagę obrońców i pozwala łatwiej utrzymać nadwyrężone linie. Wszyscy bohaterowie z tego pudełka będą niezbędni aby wygrać wojnę o Westeros.

Szkolone do osaczania i atakowania nawet ciężkiej piechoty, Dziewczynki Bękarta najlepiej sprawdzają się w oskrzydlaniu lub pościgach za uciekającymi przeciwnikami. Ich treserzy nie posiadają pancerzy, które mogłyby zapewnić im ochronę podczas zorganizowanego ataku, ale świetnie strzelają z łuków – a ranni wrogowie to dla Dziewczynek łatwe ofiary. Suta nagroda czeka każdego tresera za pojmanych dowódców wroga – zapewniają oni Ramsayowi Boltonowi „rozrywkę” po bitwie.

Przywódcy, strażnicy, uciekinierzy i bestia uzupełniają siły rodu Starków w Wojnie Pięciu Królów. Meera i Jojen Reed użyczają swych śmiercionośnych umiejętności dowódcom walczącym pod sztandarem z Wilkorem, podczas gdy Osha Włóczniczka, Rickon Stark i jego przerażający wilkor Kudłacz inspirują oddziały do gromadzenia się wokół młodego dziedzica Starków.

Ród Umber nie słynie ze swojej kawalerii, jednak jak wszystkie jego jednostki – również jeźdźcy Ostatniego Domostwa stanowią śmiercionośną siłę. Grasanci nie są tak ciężko opancerzeni jak większość kawalerzystów, ale atakują z niepohamowaną furią. Atak na wroga od flanki lub od tyłu oznacza szybką i straszliwą śmierć. Te wojska uosabiają ducha Północy, gdzie przetrwanie zależy od szybkich i bezlitosnych decyzji.

Antypoślizgowa, gumowa planszetka gracza dedykowana do gry A Song of Ice and Fire. Mata przedstawia drewniane, lekko zniszczone deski z miejscami na karty i akcesoria. Oprawa wizualna pozwala lepiej wczuć się w grę, co znacznie zwiększa doznania z rozgrywki. Poza zwiększonymi walorami estetycznymi gry, mata dodatkowo chroni karty i akcesoria przed zniszczeniem oraz przesuwaniem.

Kiedy umarł Król Robert, władza nad Żelaznym Tronem została przekazana w ręce jego syna, Joffreya. Jednak bracia Roberta również domagają się pozycji króla. Zarówno Stannis I Renly są gotowi walczyć o schedę po swoim bracie. Każdego z nich wspiera szereg dowódców, stronników i weteranów gotowych zrobić wszystko aby ich pretendent objął władzę w Siedmiu Królestwach.

Kosztownie uzbrojeni, drogo opancerzeni i wyszkoleni do granic perfekcji, Rycerze z Casterly Rock zapewniają sztandarowi z Lwem niezrównaną szybkość i mistrzostwo w zadawaniu śmierci. Bardzo niewielu wrogów jest dostatecznie wyposażonych, aby oprzeć się szarży tych ciężko opancerzonych kolosów, a jeszcze bardziej nieliczni potrafią dorównać im szybkością. Choć zdeterminowana i karna piechota jest w stanie wciągnąć ich w bagno walki wręcz, żaden dowódca będzie zbyt długo pozwalał na takie marnowanie ich morderczego potencjału. 

Ród Baratheon jest domem podzielonym. Zarówno Renly, jak i Stannis chcą przejąć prawa do Żelaznego Tronu po swoim zmarłym bracie Robercie. Ale tylko jeden z nich może osiągnąć sukces. Dla króla Renly’ego jednym z wielu narzędzi w jego arsenale są Jeźdźcy z Wysogrodu, służący jego sojusznikom z rodu Tyrellów skąd pochodzi przyrzeczona mu Lady Margaery. Choć są lżej opancerzeni niż wiele jednostek ciężkiej kawalerii w Westeros, jeźdźcy wciąż tworzą potężną siłę, gdy atakują wroga swoimi lancami podczas jednej z legendarnych szarży kawalerii.

Ród Karstarków z Karhold to jeden z najwierniejszych stronników Rodu Stark. Gdy wilkor  potrzebuje wsparcia, oddziały lojalistów są szybko formowane i wysyłane do boju. Zazwyczaj uzbrojeni są w kiścienie i tarcze, ale ich najgroźniejszym orężem jest niezachwiana wiara w sprawę, za którą walczą. Rany, które innych zwaliłyby z nóg, nie robią na nich żadnego wrażenia. Niezależnie od sytuacji nie uciekają z pola walki, jeśli tylko mają przewagę liczebną nad przeciwnikiem.

Okrucieństwo i sadyzm wykazywane przez Ród Boltonów nie są zarezerwowane wyłącznie dla ich wrogów.  Dowódcy ich oddziałów mogą być równie surowi dla swoich podwładnych, co dla pojmanych żołnierzy. Walton Nagolennik, Grabarz i Skwaszony Alyn mają swoje własne formy okrucieństwa, które stosują wobec innych.

Bezwzględność Szubrawców Rodu Bolton jest dobrze znana wszystkim armiom, które kiedykolwiek się z nimi mierzyły. Tylko najgrubsze tarcze są w stanie przetrzymać ciosy zadane ich niesławnymi, kolczastymi kiścieniami. To najcięższe wojska w szeregach Boltonów i można powierzyć im praktycznie każdą rolę na polu bitwy – z dowolnego zadania wywiążą się znakomicie.

Myśliwi, tropiciele i leśniczy z surowej Północy często służą swoim lordom w rozmaitych formacjach wojskowych – kiedy Wilkor rusza na wojnę, zabiera ze sobą więcej wyszkolonych łuczników niż pozostali. Choć mało skuteczni na bliskich zasięgach i łatwi do wycięcia w pień w walce wręcz lub kawaleryjskiej szarży, z oddali łucznicy Rodu Stark są w stanie unicestwić każdego przeciwnika.

Choć według westeroskich standardów powinni być uznawani za lekką piechotę, Pikinierzy Nieskalanych  walczą w zwartych formacjach według zasad nakreślonych jeszcze w czasach Starego Imperium Ghis. Uformowanej przez Nieskalanych falangi połączonych tarcz nie jest w stanie rozerwać nawet kawaleryjska szarża, a oddziały piechoty będą miały ogromne problemy z przedarciem się przez ścianę długich pik. Praktycznie nie da się ich wziąć z zaskoczenia, jednak rozważny dowódca powinien chronić ich przed okrążeniem.

Wojownicy Thennów to najcięższa regularna piechota, jaka walczy w szeregach Wolnych Ludzi. Nie uciekają się do okradania Nocnej Straży czy szabrowania pól bitewnych – swoją broń i tarcze wykuwają z brązu własnymi rękami. Dowódcy Wolnych Ludzi muszą jednak pamiętać, że to uzbrojenie – choć całkiem zaawansowane jak na ludzi Północy – nie przyda się na wiele w konfrontacji z hartowaną stalą rycerzy z południa Westeros. Mimo to, wojownicy Thennów całkiem nieźle sprawdzają się jako silny, centralny rdzeń każdej armii Wolnych Ludzi.

Choć szeregi słynnej Książęcej Straży Słonecznej Włóczni nie są liczne, powszechnie jest ona uważana a jedną z najlepiej wyszkolonych formacji w całym Westeros. Wojownicy ci potrafią sprawnie dostosowywać swój styl walki zarówno do manewrów zaczepnych, jak i obronnych. Choć noszą cięższe zbroje, niż większość wojsk Rodu Martell, ich znakomite przygotowanie kondycyjne pozwala im dotrzymywać kroku lżejszym jednostkom. W siłach Martellów nie ma innych oddziałów, które lepiej by się sprawdziły jako twardy rdzeń formacji.

Ziemie Westeros zbyt dobrze znają czas miecza i topora. Zbyt dużo krwi zostało na nich przelane w ostatnich latach. W takich właśnie niespokojnych czasach są ludzie którzy nie chcą podporządkować się jednemu władcy. Zamiast tego starają się osiągnąć własne cele, marzenia – czy po prostu chcą zarobić. I nawet tacy bohaterowie, o często wątpliwej motywacji, mogą efektywnie wpływać na pole bitwy.