Tylko jeden na trzech kandydatów na osławionych Nieskalanych jest w stanie dożyć do końca ich brutalnego treningu. Te budzące strach legiony eunuchów-wojowników słyną ze znakomitego wyszkolenia i żelaznej dyscypliny. Choć pod względem warunków fizycznych odstają nieco od żołnierzy z Westeros, Nieskalani nie odczuwają bólu ani zmęczenia, a ich znakiem firmowym są ataki na wrogów zawsze wtedy, gdy spodziewają się oni tego najmniej. Lekceważenie niskiego wzrostu Nieskalanych i ich osobliwych obyczajów to krótka droga wprost do grobu.

Jakby olbrzymy walczące w szeregach wroga nie były wystarczająco przerażające, wrogowie Wolnego Ludu muszą stawić czoła także  gigantom stojącym z tyłu i miotającym włóczniami wielkości pni drzew. Ich broń jest prymitywna jak na południowe standardy, ale nie trzeba wiele finezji, by ciskać drewnianymi drzewcami grubości tułowia dużego mężczyzny. Te potężne stworzenia są w stanie zniszczyć nawet ciężko opancerzone jednostki, ale mają trudności z obroną przed wrogami, którzy podejdą zbyt blisko. Uważni dowódcy Wolnych Ludzi muszą ich dobrze strzec i trzymać z daleka od wrogiej kawalerii lub szybko poruszających się sił szturmowych.

Ziemie na północ od Muru są zamarzniętym pustkowiem, ale wiele ludów żyje tam mimo niesprzyjających warunków.. Klan Morsa, wyznawcy zimnych bogów, jest jedną z takich grup. Gdy Wolni Ludzie podążają na południe, w poszukiwaniu przyjaźniejszy terenów, które mogliby nazwać domem, ci niezłomni wojownicy dołączają do nich. Do polowania na zamarzniętych pustkowiach używają masywnych harpunów, których wyważone ostrza równie dobrze sprawdzają się przebijając dziką zwierzynę, jak i zbroję wroga. Nieprzewidywalni jak bestie z którymi zwykli walczyć, łowcy uderzają szybko i brutalnie na szeregi przeciwnika.

Wierne Tarczy Rodu Tully zapewniają sztandarowi Rodu Stark najlepsze pancerze i nieugiętą obronę na polu bitwy. Potrafią zatrzymać nawet najbardziej zdeterminowane natarcia: wiele bitew zostało wygranych dzięki temu, że nie dali się wyprzeć i potrafili utrzymać kluczowe pozycje. Może nie są tak szybcy jak jednostki ofensywne, ale często to właśnie oni tworzą linię, za którą chronią się jednostki szturmowe wracające z udanego wypadu na wroga. 

Stanowiący trzon sił Nocnej Straży, Zaprzysiężeni Bracia stawiają czoła Dzikim oraz innym północnym zagrożeniom ze stoickim spokojem, który zawdzięczają długiemu treningowi oraz solidnemu uzbrojeniu. Dzięki własnym kuźniom i kowalom Straży, przeciętny Brat dysponuje lepszym wyposażeniem, niż szeregowi piechurzy w armiach większości Wielkich Rodów (oczywiście oprócz Rodu Lannisterów). Możesz  być pewny, że Zaprzysiężeni Bracia utrzymają szyki niezależnie od sytuacji na polu bitwy.

Zestaw 10 chorągwi używanych w celu oznaczania aktywacji jednostek. Każda chorągiew umieszczona na podstawce piechoty, idealnie pasuje w otwór na tacce.

Szkolone do osaczania i atakowania nawet ciężkiej piechoty, Dziewczynki Bękarta najlepiej sprawdzają się w oskrzydlaniu lub pościgach za uciekającymi przeciwnikami. Ich treserzy nie posiadają pancerzy, które mogłyby zapewnić im ochronę podczas zorganizowanego ataku, ale świetnie strzelają z łuków – a ranni wrogowie to dla Dziewczynek łatwe ofiary. Suta nagroda czeka każdego tresera za pojmanych dowódców wroga – zapewniają oni Ramsayowi Boltonowi „rozrywkę” po bitwie.

Wraz ze śmiercią Roberta Baratheona wielu twierdziło, że jest kolejną pełnoprawną osobą zasiadającą na Żelaznym Tronie. W przypadku Domu Baratheonów takie twierdzenie wysuwają dwie osoby. Obaj bracia Roberta, Stannis i Renly, zdecydowali, że nadeszła ich kolej na rządy. To rozdarło Dom Baratheonów na dwie części, ponieważ połowa rzuciła się ze Stannisem, podczas gdy druga połowa popiera Renly’ego. Każdy z nich wciąż ma szansę stać się kolejnym władcą 7 królestw.

Bractwo Nocnej Straży osłania Westeros przed horrorami czyhającymi za murem. Pomimo faktu że składa się głównie z dezerterów, przestępców i synów drugiej linii (czy kogokolwiek kogo Yoren – Wędrowna Wrona jest w stanie zagonić na mur) stanowi ona siłę z którą każdy musi się liczyć. Słynni dowódcy tacy jak Cotter Pyke czy Ser Denys Mallister twardą ręką trzymają niewyszkolonych rekrutów. Nowicjusze jak Atłas szybko nabywają nowe umiejętności, podczas gdy weterani jak Eddison Tollett czy Benjen Stark z dumą wypełniają swoje śluby. Ci którzy przywdziali czerń będą do ostatnich kropli krwii chronić krainy ludzi.

Choć Wolni Ludzie nie mają dostępu do zaawansowanego uzbrojenia, nadrabiają te braki sprytem i przebiegłością. Myśliwi Wolnych Ludzi potrafią zasłać całe pole bitwy spowalniającymi wnykami i wymyślnymi pułapkami. Co prawda taktyka ta rzadko powoduje trwałe straty, ale nie o zabijanie w niej chodzi. Jednostki kawalerii poruszają się wolniej i ostrożniej w obawie o swoje wierzchowce, podobną bojaźliwą ostrożność zachowuje piechota. Myśliwi tylko czekają, aby zasypać gradem strzał takie znękane oddziały, które zapuszczają się zbyt blisko nich.

Zwiad Nocnej Straży korzysta z wielu jednostek o różnorodnych umiejętnościach, ale jego oczami jest konnica. Główne obowiązki zwiadowczej kawalerii to dostarczanie informacji o rozmieszczeniu, sile i liczebności jednostek nieprzyjaciela.

Wojenny sztandar z Wilkorem powiewa nad wojskami Rodu Stark i ich wasali. Na ich czele kroczy sam Robb Stark ze swym potężnym wilkorem, Szarym Wichrem u boku. Catelyn i Sansa Stark nie ustają w zakulisowych działaniach, aby wypracować Wiernym Mieczom odpowiednia przewagę na polu bitwy. Legendarne męstwo Greatjona Umbera poprowadzi jego Berskerków do kolejnego zwycięstwa. A Włócznicy Karstarków zadbają o to, aby straż przednia mogą posuwać się bez strachu. Wojna Pięciu Królów jest już na naszym progu, nadchodzi czas, aby dobyć mieczy!

Ród Stark jest ostatnim wielkim rodem północy. O jego sile stanowi grono oddanych chorążych, skupionych wokół rodu zasiadającego w zamku Winterfell. Starkowie ruszają na wojnę prowadzeni przez Robba, Króla Północy – gdy maszeruje on na południe w poszukiwaniu sprawiedliwości za los jego ojca, Eddarda, Namiestnika Króla. Pod jego sztandarami gromadzi się wiele wybitnych postaci jak “niedźwiedzice”  Maege i Lyanna z rodu Mormont, Brynden Tully, czy Rickard Karstark. Ci wierni doradcy, dowódcy i stronnicy gwarantują zwycięstwo Rodu Stark  w nadchodzących wojnach.

W południowym Westeros, w nieznośnym upale i surowości pustyń, Ród Martellów cierpliwie czeka jak zwinięta żmija. Obserwuje i kalkuluje kiedy wykonać swój ruch w grze o tron.  Arianne i Quentyn Martell wykazują się cierpliwością zamaskowanego wężą, zastawiając przemyślne pułapki na swoje ofiery

Kiedy umarł Król Robert, władza nad Żelaznym Tronem została przekazana w ręce jego syna, Joffreya. Jednak bracia Roberta również domagają się pozycji króla. Zarówno Stannis I Renly są gotowi walczyć o schedę po swoim bracie. Każdego z nich wspiera szereg dowódców, stronników i weteranów gotowych zrobić wszystko aby ich pretendent objął władzę w Siedmiu Królestwach.

Myśliwi, tropiciele i leśniczy z surowej Północy często służą swoim lordom w rozmaitych formacjach wojskowych – kiedy Wilkor rusza na wojnę, zabiera ze sobą więcej wyszkolonych łuczników niż pozostali. Choć mało skuteczni na bliskich zasięgach i łatwi do wycięcia w pień w walce wręcz lub kawaleryjskiej szarży, z oddali łucznicy Rodu Stark są w stanie unicestwić każdego przeciwnika.