Hordy chaosu sieją zniszczenia, stary świat płonie. Imperium powoli upada. Armia chaosu zostaje wzmocniona dzięki armii Wampirów, nowym regimentom Szczuroludzi i Mrocznych Elfów. Każda armia dostaje nowe arty dowodzenia. A gra zwiększa regrywalność dzieki nowym scenariuszom.

Sekretne cele, niespodziewane zdarzenia, jeszcze więcej intrygowania i knucia. Chytrogród wita ponownie!

Chytrogród: Złoto błaznów wprowadza do gry dwa całkowicie nowe rodzaje kart: wydarzenia oraz ukryte cele, które jeszcze bardziej podgrzewają atmosferę w mieście-stolicy średniowiecznego łotrostwa. Wybierz swój sekretny cel i spróbuj go zrealizować podczas rozgrywki.

Osadnicy: Królestwa Północy – Hordy Barbarzyńców to dodatek, który pozwoli wam wcielić się w przywódców dwóch klanów należących do nowej frakcji – Barbarzyńców! To drugi po Sztandarach Rzymu samodzielny dodatek do Królestw Północy autorstwa Joanny Kijanki i kolejny po Wyspach Japonii, który współtworzyła z Ignacym Trzewiczkiem.

Ten dodatek wprowadzany jest w momencie gdy podczas gry pojawia się karta nr 57.

D. Mariana Vitória de Bragança (1718–1781)

Gdy Król nie mógł dłużej rządzić, Królowa została regentką. Mariana Vitória nie lubiła Markiza De Pombal ze względu na to jak rozwiązał sprawę Tavory. Szlachetna i potężna rodzina silnie zaprzyjaźniona z Królową została oskarżona o próbę zabójstwa,  a nastepnie publicznie stracona na rozkaz Markiza, beż sprawiedliwego procesu. Było to działanie mające wyłącznie na celu zdobycie władzy politycznej. W 1777 roku, od razu po śmierci Króla, zdymisjonowała Królewskim Dekretem Markiza i zesłała go do jego rodzinnego miasta, Pombal.

Welcome back to the Twilight Imperium universe. In the Shattered Empire expansion, the galaxy is larger and more dangerous -- and the glory of conquering it is greater than ever before.

Kroniki zbrodni: Moduł rzeczywistości wirtualnej to okulary, które pozwolą graczom obejrzeć karty lokacji w 3D!

Przywykliśmy do kruków żyjących obok nas, najsprytniejszych padlinożerców zamieszkujących miasta i dzikie ostępy. Niektórzy spośród nas uznawali je za, na swój sposób, użyteczne, chociaż nikt nie ośmieliłby się powiedzieć tego na tyle głośno, by jakiś kapłan mógł go usłyszeć.

“Diabelskie pomioty”, tak je nazywali. I jak się okazało, mieli rację: na nasze nieszczęście, kruki nie okazały się wystarczająco sprytne, by powstrzymać się przed żerowaniem na ciałach zarażonych.