Barbarzyństwo jest naturalnym stanem gatunku ludzkiego – rzekł pogranicznik, wciąż patrząc ponuro na cymmeryjczyka. – Cywilizacja jest czymś nienaturalnym. To kaprys okoliczności. I barbarzyństwo ostatecznie zawsze musi zwyciężyć.
Barbarzyństwo jest naturalnym stanem gatunku ludzkiego – rzekł pogranicznik, wciąż patrząc ponuro na cymmeryjczyka. – Cywilizacja jest czymś nienaturalnym. To kaprys okoliczności. I barbarzyństwo ostatecznie zawsze musi zwyciężyć.
Podręcznik Conan Barbarzyńca opisuje północne krainy: Asgard, Vanaheim, Hyperboreę i Cymmerię – ojczyznę Conana. Te surowe ziemie bardzo różnią się od cywilizowanych południowych królestw, a ich mieszkańców cechuje dzika żywotność, niespotykana już w innych stronach. Tamtejsze ludy i miejsca przetrwały wielki Kataklizm i dziś podążają ścieżką barbarzyństwa.
Dla wielu mieszkańców królestw hyboryjskich północne krainy zdają się miejscami z baśni i mitów. Ta książka zawiera liczne opowieści i legendy oraz informacje, które zainteresują zarówno graczy, jak i mistrzów gry. Dzięki nim przeżyjecie przygody pośród surowych i bezlitosnych północnych królestw.
Naostrzcie zatem topory i trzymajcie tarcze wysoko.
Nadszedł bowiem czas, aby zdobyć barbarzyńską chwałę!
Conan Barbarzyńca, suplement do systemu Conan: Przygody w erze niewyśnionej zawiera:
Na razie nie dodano żadnej recenzji.
Jestem najemnikiem. Sprzedaję swój miecz dającemu najwięcej. Nigdy nie uprawiałem pszenicy i nigdy nie będę, tak długo, jak inne żniwa można zebrać mieczem.
Pochodnie rzucały przyćmiony blask na odbywające się w Omłocie biesiady, gdzie nocami bawili się złodzieje wschodu. W Omłocie mogli hulać i hałasować do woli. Przyzwoici ludzie unikali tej dzielnicy, a straż nocna, sowicie opłacona brudnymi pieniędzmi, trzymała się z daleka.
– No cóż, Ascalante – rzekł Stygijczyk, odstawiając świecę – twoje marionetki wymknęły się na ulicę jak szczury ze swych nor. Posługujesz się dziwnymi narzędziami.
– No cóż, Ascalante – rzekł Stygijczyk, odstawiając świecę – twoje marionetki wymknęły się na ulicę jak szczury ze swych nor. Posługujesz się dziwnymi narzędziami.
– No cóż, Ascalante – rzekł Stygijczyk, odstawiając świecę – twoje marionetki wymknęły się na ulicę jak szczury ze swych nor. Posługujesz się dziwnymi narzędziami.
Oczy rozrosły się do gigantycznych rozmiarów i cymmeryjczyk ujrzał w nich ogrom bezdennych i bluźnierczych koszmarów, czyhających pośród zewnętrznego mroku bezkształtnej pustki i mrocznych otchłani.
