Przywódcy, strażnicy, uciekinierzy i bestia uzupełniają siły rodu Starków w Wojnie Pięciu Królów. Meera i Jojen Reed użyczają swych śmiercionośnych umiejętności dowódcom walczącym pod sztandarem z Wilkorem, podczas gdy Osha Włóczniczka, Rickon Stark i jego przerażający wilkor Kudłacz inspirują oddziały do gromadzenia się wokół młodego dziedzica Starków.

Ród Lannister zrobi wszystko co w jego mocy (a szczególnie w mocy jego głębokiej sakiewki) by utrzymać się na Żelaznym Tronie. Skarbce zostały otwarte zaś werbownicy ściągają najlepszych z najlepszych aby przewodzili rodowym wojskom. Ci weterani służą swoim wieloletnim doświadczeniem, latami treningów i zwykłą przebiegłością rzadko spotykanymi wśród typowych żołdaków. Dzięki ich obecności zwykły oddział może zamienić się w elitarną jednostkę siejącą postrach na polu bitwy.

Zestaw 10 chorągwi używanych w celu oznaczania aktywacji jednostek. Każda chorągiew umieszczona na podstawce piechoty, idealnie pasuje w otwór na tacce.

Ród Baratheon jest domem podzielonym. Zarówno Renly, jak i Stannis chcą przejąć prawa do Żelaznego Tronu po swoim zmarłym bracie Robercie. Ale tylko jeden z nich może osiągnąć sukces. Dla króla Renly’ego jednym z wielu narzędzi w jego arsenale są Jeźdźcy z Wysogrodu, służący jego sojusznikom z rodu Tyrellów skąd pochodzi przyrzeczona mu Lady Margaery. Choć są lżej opancerzeni niż wiele jednostek ciężkiej kawalerii w Westeros, jeźdźcy wciąż tworzą potężną siłę, gdy atakują wroga swoimi lancami podczas jednej z legendarnych szarży kawalerii.

Niesławni Kosiarze Rodu Harlaw swoje ciężkie berdysze o długich ostrzach wykuwają tak, by w walce przypominały kosy z ich rodowego herbu. Kosiarze to lekko opancerzone  oddziały, słynące ze swojej morderczej zajadłości. Na co im pancerze, skoro morale ich wrogów jest rozbite na miazgę? Jeśli chodzi o sianie strachu i grozy na polu bitwy, niewielu jest lepszych od Kosiarzy.

Złota Kompania, najbardziej niezawodna najemnicza formacja z Wolnych Miast, oferuje usługi różnych rodzajów wojsk. Jednym z nich są Kusznicy. Ci niezawodni strzelcy o sokolim wzroku nigdy nie marnują nawet jednego bełtu – twardo czekają, aż wrogowie znajdą się w odpowiednim zasięgu i dopiero wtedy wypuszczają swoje pociski. Na krótkich dystansach ich bełty bez trudu przebijają wrogie pancerze – ktoś, kto potrzebuje wsparcia zasięgowego dla swoich wojsk, może ubić dobry interes, zatrudniając ich.

Jeden z najpotężniejszych Zmiennoskórych za Murem, Varamyr Sześć Skór potrafi kontrolować śnieżnego niedźwiedzia, trzy wilki, cieniokota i orła jednocześnie. Podczas bitwy przeprowadza całe serie skoordynowanych ataków swoimi bestiami, siedząc okrakiem na niedźwiedzim grzbiecie. Nic nie ukryje się przed bystrym okiem jego orła, podobnie jak nic nie ucieknie przed cierpliwymi podchodami jego cieniokota. Każda próba  bezpośredniego ataku na Varamyra wiąże się z ryzykiem rozerwania na strzępy. Oczywiście jego pupili można zabić, ale Varamyr zawsze znajdzie kolejnych.

Choć Wolni Ludzie nie mają dostępu do zaawansowanego uzbrojenia, nadrabiają te braki sprytem i przebiegłością. Myśliwi Wolnych Ludzi potrafią zasłać całe pole bitwy spowalniającymi wnykami i wymyślnymi pułapkami. Co prawda taktyka ta rzadko powoduje trwałe straty, ale nie o zabijanie w niej chodzi. Jednostki kawalerii poruszają się wolniej i ostrożniej w obawie o swoje wierzchowce, podobną bojaźliwą ostrożność zachowuje piechota. Myśliwi tylko czekają, aby zasypać gradem strzał takie znękane oddziały, które zapuszczają się zbyt blisko nich.

Bogactwo Lannisterów jest powszechnie znane na całym świecie, a w jego blasku ogrzewa się nawet najbardziej szeregowe wojsko. Siły Rodu Lannister dysponują przewagą na polu walki dzięki mocnym pancerzom, ciężkim stalowym tarczom i poczuciu niezniszczalności, jakie im to wszystko daje. Większość wrogów Rodu Lannister okazuje się niezdolna do zrobienia nawet najmniejszego wyłomu w tak zwartych szeregach. 

Strażnicy Baratheonów oficjalnie uważani są za piechotę średnią. Noszą oni jednak znacznie cięższe pancerze, niż można by oczekiwać po jednostce, której używa się do inicjowania (lub rozbijania) manewrów oskrzydlających. Utrata szybkości jest tu oczywistością, ale inne jednostki tej klasy ani nie potrafią tak dobrze bronić pozycji jak Strażnicy Baratheonów, ani nie przeprowadzają tak miażdżących ataków. W niewprawnych dłoniach młot bojowy jest nieporęczną
bronią, ale Strażnicy potrafią dobrze wymierzonymi ciosami ciężkich obuchów rozbijać nawet zbroje płytowe.

Z Czarnego Zamku, Nocna Straż strzeże potężnego Muru, który chroni całe Westeros przed horrorami czyhającymi w zimnych, ciemnych i złowróżbnych północnych krainach. Rekrutowani z mętów i resztek społeczeństwa, niektórzy bracia odnajdują się w swojej służbie. Pną się oni w szeregach i osiągają miejsca władzy w szeregach straży. Nawet ci szlachetni bracia biorą udział w rozgrywce o Żelazny Tron, ale ich ostatecznym i najważniejszym celem jest by Westeros było (względnie) bezpiecznym miejscem do życia.

Choć są słabo opancerzeni i tylko lekko uzbrojeni, Siepacze Boltonów nadrabiają brutalnością i lodowatą skutecznością, którą zasiewają strach w sercach lepiej wyekwipowanych wrogów.  Ich nabijane maczugi służą nie tylko do eliminowania pojedynczych oddziałów wroga – rozsiewana przez nie aura brutalności i okrucieństwa sączy strach w szeregi całych armii. Siepacze nie tylko znęcają się i okaleczają ciała pokonanych wrogów – co gorsza dla pokonanych, niektórych biorą żywcem, aby zgotować im przepełnioną wymyślnymi torturami agonię.

Nie są stworzeni do długotrwałej walki wręcz, ale rzadko znajdują się w takich sytuacjach. Znakiem  rozpoznawczym Lekkiej Jazdy rodu Stark jest nieograniczona mobilność – lekko opancerzeni jeźdźcy i pozbawione zbroi wierzchowce są wybierani i szkoleni dla szybkości i opanowania. Choć podobnie jak lekka piechota są wrażliwi na strzały, uznają łuczników za swoje ulubione ofiary. Potrafią z łatwością zniszczyć ich każdą formację, nieopatrznie pozostawioną bez wsparcia. 

Ostoja dworu Stannisa Baratheona, Ludzie Króla pozostali przy wierze w Siedmiu, najbardziej rozpowszechnionej religii w Westeros. W  rywalizacji z wyznającymi R`hllora Ludźmi Królowej nie okazują im bezpośredniej wrogości, ale ich systemy szkolenia mocno się różnią. Ludzie Króla doskonalą się w walce dwuręcznymi mieczami, wykorzystując resztki mobilności, na jakie pozwalają im ciężkie płytowe zbroje. Przede wszystkim jednak w ich sercach zawsze płonie niezachwiana wiara w Jedynego Prawdziwego Króla, Stannisa Baratheona.

Ród Stark znany jest ze swojej lojalności, wytrzymałości i przede wszystkim wierności. Wszystkie te cechy widać szczególnie wśród wielkich przywódców walczących w jego szeregach. Każdy ze służących pod herbem wilkora jest ekspertem w jakiejś dziedzinie walki. Rodrik Cassel i Howland Reed specjalizują się w oddziaływaniu na przeciwnika i znajdowaniu jego słabych punktów. Brynden Tully i Eddard skupiają się na taktyce i strategii użycia własnych wojsk. Obecność Brana, jego towarzysza Hodor i Wilkora Lato zwiększa odwagę obrońców i pozwala łatwiej utrzymać nadwyrężone linie. Wszyscy bohaterowie z tego pudełka będą niezbędni aby wygrać wojnę o Westeros.

Wyspiarskich Tropicieli nikt o zdrowych zmysłach nie nazwałby nigdy jednostką frontową. Lekko uzbrojeni i tak samo opancerzeni, nie stanowią większego wyzwania w otwartych starciach.